شعر های من
شراب تلخ می خواهم کشم بر سر روم تا اوج به دریا دل زنم شاید کشد ما را به خود این موجشعر های من
شراب تلخ می خواهم کشم بر سر روم تا اوج به دریا دل زنم شاید کشد ما را به خود این موجبوسیدن شبانه
هر شب بهانه دارم بوسه بگیرم از تو
هی من بهانه آرم بلکه ببوسم از نو
گر یک شبی نگیرم بوسه از آن لب تو
گویم به خانه بر سر ویرانه و خراب شو
گفتمش عاشق شدم
گفتمش عاشق شدم گفتا که این دیوانگی است
گفتمش دیوانه ام گفتا که نه این سادگی است
گفتمش بی او شبم هرگـــز نمی گـــردد سحر
گفت دانم حال تو این از ســــر بیهودگی است
گفتمش من بهر وصل او روم هــرجا که هست
گفت دانم می روی چون عاشقی دلدادگی است
گفتمش با من چـــــرا دارد ســــر جنگ این فلک
گفت سرنیارم من زکارش باعث شرمندگی است
در قلب من
In My Heart
There is a secret place
Where no one ever goes
It is hidden and protected
Kept safe and quite secure
There is only room for one here
Though The space is rather large
The space recerved for one here
the place within my heart
You intered there some time ago
I wanted you to know
The secret placewithin my heart
is yours and yours alone
منتظر
و از آن زمانی که گسست رشته نامرئی پیوندمان
و تو راه جدایی در پیش گرفتی
من در این ناامیدی با چشمانی منتظر و گریان
با لبانی تشنه یک بوسه
با دلی پر از غم و در حسرت محبت
با پاهای سست و ناتوان از رفتن
و با بال هایی شکسته
و به امید دیدن دوباره تو هنوز هم منتظرم
تقسیم محبت
Life is sweet because of the frinds have made
and the thing which in common ,we share
we want to live on, not because of ourselves
زندگی به خلق دوستی ها و تقسیم مواهب آن با دیگران شیرین است
ما خواهان تداوم زندگی هستیم نه به خاطر خودمان
شکوه های دل
شکولی دیل
قان آخور باخ گوزلیرمدن جاریدور دامانیما
بو دیدرگون دنیادا چوخ تشنه دور باخ قانیما
چوخ تلاش ائددی منی تا بنده چکسون بیرگجه
وئرمرم فــرصت ائده رخنـه بـــوگون ایمانیما
زاره گلسم غم الیندن سسلرم تک اللهی
ایسترم منده کمک تا گلسون اوء فریادیما
ظلم ادیب چوخلو منه اتمم تحمل ظلمینی
جسمیمه آتش وروب رحم اتمیب او جانیما
غم سالوبدور آلنیما چوخلو درین خط و خطوط
بیلمورم شاید بو خطلر گونلریمدور آلنیما
یاروارودوم یازماسون بوشکوه ای چون بیرگناه
یوخدو جسمیمده تحمل آندوسون قرآنیما
ایستسه هرکیم گوره من گوردوکیم درد و غمی
بیرزمان وقت ایلسه باش چکسون او دیوانیما
