شعر های من

شراب تلخ می خواهم کشم بر سر روم تا اوج به دریا دل زنم شاید کشد ما را به خود این موج

شعر های من

شراب تلخ می خواهم کشم بر سر روم تا اوج به دریا دل زنم شاید کشد ما را به خود این موج

افکار توهم آمیز

   امشب

        سر به بالش می نهم

                     با خیالی راحت و آسوده من

فکر تو کردم زسر بیرون

                   تو می دانی چرا

                    دور کردم زخودم

                          انتظاری که مرا

                    پای به بند تو نگه داشته بود

من کنون

از همه کس

از همه  جا

بیزارم

          از تو

             از عشق

              از سخن های محبت آمیز

                      از نگاه های ترحم انگیز

من از اینکه همه شب تا دم صبح

                 انتظار تو کشم بیزارم

                              من از اینکه شده کارم

                                          ز جهان شکوه کنم بیزارم

واااااااااااااااااااااااااااااااااااای!!!!!!!

                             سال ها من از این هجر و جدایی

                                 چه سخن ها گفتم

                                    من چه بد گویی از این داغ جدایی کردم

من کنون از همه ببخش خواهم

                            بعد یک عمر شبی می خوابم

                                         فکرم آزاد شده

                                                 از همه افکار توهم آمیز

م.ن آراز

FALL WALK

Fall Walk

Wish we were walking hand in hand down a path strewn with orange, yellow and red fall leaves...

Walking together under a florescent canopy, broken here and there with bright morning sunlight.

Every time we would come to a sunlit spot, we would pause, and I would take you in my arms and kiss you passionately...

Then I would look deep into your eyes, and with a smile, take your hand once again and walk, together, to the next sun dappled opportunity

چقدر تنها

تو را می خوانم و دانم تو هم خوانی مرا هر دم 

در آغوشم بگیر امشب بـه پهنای زمین سـردم 

چنان ســرما که لرزاند چو بیــدی استخـوانم را 

نمی دانم تو می دانی؟ چقـدر تنها و دلسردم